تازه های پژوهشی
دهمين جلسه دعا پژوهي
در دهمین جلسهی دعا پژوهی بیان شد:
انسان در دعای ندبه، گمشده ای آشنا را می طلبد.
یکی از طلاب پایهی اول که مسئول پژوهش در این رابطه بود، ضمن یاد آوری مطالب جلسهی قبل دربارهی بررسی سند و وجه تسمیهی این دعا یادآور شد: ندبه به معنای گریه و زاری است و وجه تسمیهی این دعا به ندبه به جهت اظهار ناله و اندوهی است که به خاطر مصائب خاندان پیامبر (صلوات الله علیه) و به ویژه فراق حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) در آن منعکس شده است.
این طلبه سیر دعا را اینگونه بیان کردکه: ابتدا دعا کننده میگوید أین… أین… و مدام به دنبال گمشدهای میگردد، اما بعد از آن گویی مولایش را یافته باشد، میگوید یأبن …یأبن…. و مستقیم با امامش صحبت میکند.
وی پس از ارائهی توضیحاتی دربارهی محتوای دعا به فراز ی از دعا که در آن میخوانیم “أین بقیهالله التی لا تخلو من العتره الهادیه …“ اشاره کرد و دلیل اختصاص این صفت را برای حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه)، نبود حجت بعد از ایشان عنوان کرد .
لازم به ذکر است این جلسه در صبحگاه روز پنجشنبه ۲۱/۲/۹۱ برگزار شد.