این عصر را باید عصر امام خمینی نامید… درایت امام خمینی رحمت الله علیه در هدایت این انقلاب ناشی از نگاه الهی او به جایگاه رهبری بود که این مقام را تنها برای خدمت و استقرار حکومت دینی می دانستند نه هیچ هدف دیگری

این عصر را باید عصر امام خمینی نامید.
مقام معظم رهبری حفظه الله تعالی
در روزگاری طلوع کرد که آسمان اینجا تیره و تار بود…
نه خبری از دین داری بود و نه نشانه ای از آن..
ظلم بیداد می کرد و خفقان حکمفرما بود..
دل بعضی مثل سنگ بود و عده ای از ترس آزار و اذیت، در گوشه ای به حفظ دین خود می پرداختند..
آن روز که او اولین جرقه این انقلاب را با شجاعت کامل زد، خوب می دانست که با همراهی مردم بزودی بساط ظلم و خفقان را برخواهد چید و به آرمان مورد انتظارش یعنی «استقرار حکومت دینی» در ایران خواهد رسید…
آری خمینی کبیر، همان مرد ساده زیستِ جدی و بی پیرایه، بدون کمترین چشمداشت به قدرتهای آن روز تنها و تنها با قدرت ایمان خود و همراهی مردم گام در مسیر انقلاب اسلامی ایران نهاد و با مدد صاحب الزمان به هدفش رسید…
از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ که مبدا انقلاب ایران بود تا بهمن ۵۷ ، و از آن روز تا ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ که قلب آن بزرگ مرد از تپش ایستاد، لحظه ای تکاپو و تلاش او برای پیش برد اهداف انقلاب متوقف نشد و کشتی ایران اسلامی با سکان داری او گرچه طوفان های سهمگینی چون جنگ تحمیلی، غائله کردستان، بلای منافقین و… را پشت سر گذاشت، به سلامت پیش رفت و در این توطئه های ناجوانمردانه گرفتار نشد…
درایت امام خمینی رحمت الله علیه در هدایت این انقلاب ناشی از نگاه الهی او به جایگاه رهبری بود که این مقام را تنها برای خدمت و استقرار حکومت دینی می دانستند نه هیچ هدف دیگری و این چنین است که اینک ، ۳۴ سال پس از عروج آن مرد آسمانی هنوز دلهای مردم ایران به عشق او می تپد و یاد او همواره در دل های ایرانیان مومن زنده است آن چنان که «عشق به خمینی را عشق به همه خوبی ها » می دانند و پای انقلابی که به رهبری او به پیروزی رسید، تا متصل شدنش به انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، مردانه ایستاده اند…
شادی روح آن بزرگ مرد و تداوم اندیشه بلند و راه روشنش صلوات…
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم اجمعین…