قدر دان «قدر» باشیم…

روزهای ماه خدا یکی یکی از پی هم آمدند و حالا در آستانه اولین شب قدر، در پیشگاه خداوند متعال ایستاده ایم…
ایستاده ایم با کوله باری سنگین از غفلت ها و خطاها و فراموشی ها
با یک دل که از شدت گناه، پاره سنگی است، ثقیل و سنگین
با غمی جانکاه بخاطر از دست دادن فرصت های ماه خدا…
اما درک شب قدر، یعنی همان فرصت دوباره ای که خدا تو را فراخوانده تا بار دیگر در پیشگاهش زانوی ادب بزنی و برای همه ندانم کاری ها و خطاها و غفلت هایت، الهی العفو بگویی،
تا سر بر آستانش بسایی و با هزار نام زیبایش، فریاد الغوث الغوث، خلصنا من النار سر دهی…
تا با صبوری و عشق نماز را سپری برای اشتباهاتت قرار دهی و از آن استعانت بجویی، استعینوا بالصبر و الصلاه..
تا شب قدر را قدر بدانی و در اولین لیله القدر، دلت را و فکرت را از گناه و اشتباه پاک کنی و به سوی «او»بازگردی، تا در لیله القدر دوم و سوم برای رقم خوردن سرنوشت سالانه ات دست التجا به دعا و تمنا برداری که برایت بهترین ها رقم بخورد در شب قدر…
و ما ادرئک لیله القدر،
لیلة القدر خیر من الف شهر…